28/02/2023
„Odpowiednie dać rzeczy słowo.”. O toponimii Warszawy
„Odpowiednie dać rzeczy słowo.”. O toponimii Warszawy
Muzeum Warszawy tłumaczy fenomen Warszawy i udostępnia historie jej mieszkańców.
Informacja o przetwarzaniu danych osobowych:
https://muzeumwarszawy.pl/ochrona-danych-osobowych/
Otwórz jak zwykle
„Odpowiednie dać rzeczy słowo.”. O toponimii Warszawy
👀 Uczysz się języka polskiego?
👀 Interesujesz się kulturą w Warszawie?
Klub kulturalny to idealny pretekst do podszlifowania języka i odwiedzenia ciekawych miejsc. 🥰
✑ 2 marca (czwartek) o godz.17:00 idziemy do Królikarnia na oprowadzanie po magazynach studyjnych rzeźby XX i XXI wieku.
To nie wystawa, tylko przestrzeń zorganizowana tak, żeby zapoznać się z najciekawszymi zjawiskami w polskiej rzeźbie. Wyjątkowa okazja, żeby wejść do tej na co dzień niedostępnej przestrzeni.
―――
WAŻNE INFORMACJE
Spotkanie w języku polskim na poziomie B1 (średnio zaawansowanym).
Zgłoszenia na adres mailowy: [email protected]
―――
fot. Magazyny studyjne rzeźby XX i XXI, Królikarnia - Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie
❤️ Ciepło wspominamy wystawę: ❝Błysk, mat, kolor. Fotografia i Warszawa lat 90.❞
Ogromną radość przyniosło nam również Wasze zaangażowanie w akcję tworzenia kolekcji amatorskich zdjęć Warszawy tego czasu.
🎡 Dzięki nim zobaczyliśmy, jak fascynował Was Cricoland i wizyty znanych osobistości, co przyciągało na Jarmark Europa, jakie emocje wywoływały manifestacje i burzenie pomników.
Uchwyciliście też sceny prywatne z miastem w tle: dziecięce zabawy, spacery, wizyty z dziadkami na działkach, sesje ślubne w ukochanych miejscach. 📸
I właśnie tym najntisowym przeżyciom oddaliśmy przestrzeń w kalendarzu warszawskim na 2023 rok. ✨
Teraz w cenie 25 zł!
👉https://sklep.muzeumwarszawy.pl/pl/p/Kalendarz-2023/2428
♫♫♫ Od 16 marca na wystawie głównej , możecie również zobaczyć (a raczej usłyszeć!) interwencję artystyczną Wsłuchaj się w muzeum.
Została ona stworzona przez cudzoziemców uczących się języka polskiego jako obcego. 📚
Studenci Uniwersytetu Warszawskiego samodzielnie napisali i nagrali kilkuminutowe opowieści o wybranych Gabinetach i ich zbiorach. Dzielą się w nich swoim spojrzeniem na wybrane zbiory.
📲 Przed wejściem do Gabinetów znajdują się kody QR. Po ich zeskanowaniu usłyszycie głosy autorów, poznacie ich wizję historii i kultury naszej stolicy. Treści powstały w języku polskim na poziomie średnio zaawansowanym.
🎧 Wszystkie audioprzewodniki wraz z transkrypcjami do nich znajdują się na stronie:
https://muzeumwarszawy.pl/wsluchaj-sie-w-muzeum-audioprzewodnik/
Gdy nikogo w domu nie ma, koty harcują! 🐈🐈
―――
Obrazek z kotkami
lata 20.-30. XX w.
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/15361/
🧜♀️ We wtorek podczas Seminarium Warszawskiego porozmawiamy o toponimii Warszawy.
✑ Nazewnictwo miejskie, nazwy warszawskich miejsc organizują, informują, opowiadają, zastanawiają, śmieszą, złoszczą, cieszą, smucą.
✑ Mają charakter urzędowy lub nieoficjalny, trwały i efemerycznych, zwyczajny i upamiętniający, są długie i krótkie, są na miejscu i nie na miejscu, są potrzebne i bezużyteczne.
W trakcie seminarium zastanowimy się nad cechami dobrej nazwy, nad rolą dziedzictwa nazewniczego Warszawy, nad oceną nazw miejskich, nad ich funkcjami i twórcami. W tle pozostanie zaś pytanie o to, czy są, czy mogłyby być lub czy mają szansę istnieć miejsca wolne od nazw?
―――
INFORMACJE PRAKTYCZNE:
Wykład odbędzie się w bibliotece Muzeum Warszawy.
Będzie można go również obejrzeć na Facebooku Muzeum Warszawy.
―――
Tablica adresowa 'ul. Wolska 140 a'
2. ćw. XX w.
fot. M. Matyjaszewski
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/18290/
Dziś rocznica rozpoczęcia przez Rosję pełnoskalowej inwazji na Ukrainę.
Mimo wojny, odbudowa Ukrainy już się rozpoczęła. Widać działalność ochotników i ochotniczek, którzy sprzątają miasta i naprawiają zniszczone domy. W tle odbywa się mniej widoczna praca instytucji – tworzenie ram organizacyjnych i prawnych odbudowy kraju.
Ten temat porusza wystawa: Biuro Odbudowy Ukrainy, prezentowana w Gabinecie Zmiennym Muzeum Warszawy.
Jakie wyzwania stoją przed ludźmi zaangażowanymi w odbudowę Ukrainy? Zachęcamy do wysłuchania rozmowy, którą Fundacja Bęc Zmiana przeprowadziła z kuratorem wystawy Petro Vladimirovem.
☛ https://soundcloud.com/bec_zmiana/biuro-odbudowy-ukrainy
―――
fot. Tomasz Kaczor
🛠 Warszawiacy przy pracy: to warsztaty rodzinne o różnych dawnych i obecnych zawodach.
W najbliższą sobotę w Muzeum Woli poznamy wyjątkowych reporterów i reporterki „Małego Przeglądu” – gazety dzieci i młodzieży założonej przez Janusza Korczaka, a zapełnianej treściami przez najmłodszych dziennikarzy w historii Polski. Przez 13 lat, do 1939 roku, gazeta co piątek drukowana była w Warszawie, a docierała do dzieci i nastolatków z całej Polski.
📰 Na spotkaniu poczytamy gazetę i stworzymy własną rozkładówkę łączącą czasy, ludzi i różne oblicza Warszawy.
✏️ Jak wyglądała praca młodego zespołu redakcyjnego?
✏️ Dlaczego tysiące dzieci pisały do „Małego Przeglądu” i o czym?
―――
Kiedy: sobota, 25 lutego, 11:00-12:30
Dla kogo: rodziny z dziećmi w wieku 9–12 lat
Miejsce: Muzeum Woli, ul. Srebrna 10
Bilety: https://bit.ly/3kkr941
―――
Drużyna kajakowa pisma 'Mały Przegląd'
autorstwo nieznane
lata 30. XX w.
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/14854/
🖤 Dziś Międzynarodowy Dzień Walki z Depresją.
Czy wiecie, że jednym ze sposobów codziennego dbania o kondycję psychiczną może być kontakt z kulturą?
🏛 Wyjście do teatru, galerii czy muzeum, czyli spotkanie z ludźmi oraz sztuką pomaga regulować emocje i wzmacnia więzi międzyludzkie.
A to tylko mała cząstka zalet i pozytywnego wpływu na dobrostan psychiczny odbiorców i odbiorczyń kultury.
Dlatego to właśnie dziś startuje kampania społeczna - 𝑊𝑠𝑧𝑦𝑠𝑡𝑘𝑜 𝑔𝑟𝑎? Jej celem jest uświadomienie mieszkankom i mieszkańcom Polski korzyści jakie płyną z uczestnictwa w życiu kulturalnym.
🙌 Puszczamy kampanię w świat! Zależy nam, abyśmy wspólnie czynili go lepszym!
Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej zajrzyjcie na www.wszystkogra.com
Kampanie inicjują: Teatr Studio, Fundacja Off School, Fundacja Można Zwariować i Nowe Motywacje
Instytucje partnerskie: Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Centrum Sztuki Włączającej / Teatr 21, Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia, Fundacja Malta, Galeria Labirynt w Lublinie, Komuna Warszawa, Muzeum Karykatury w Warszawie, Muzeum Warszawy, Centralne Muzeum Włókiennictwa / Central Museum of Textiles, , Nowy Teatr, Teatr Dramatyczny, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie, Teatr Łaźnia Nowa , Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego, Teatr Współczesny w Szczecinie, TR Warszawa, Warszawskie Obserwatorium Kultury, Zamek Królewski w Warszawie
Patronat medialny: e-teatr.pl, Pismo, Rzeczpospolita
🥰 Dla tych co tęsknili za cyklem: 𝐖𝐢𝐳𝐮𝐚𝐥𝐧𝐨𝐬́𝐜́ 𝐰 𝐏𝐑𝐋, mamy nie lada gratkę!
Dziś przybliżymy Wam estetykę plakatów, zaprojektowanych przez
Lilianę Baczewską, Barbarę Baranowską, Wojciecha Zamecznika, Jana Młodożeńca i Romana Cieślewicza. 🎨
Zajrzyjcie na 𝗞𝗼𝗹𝗲𝗸𝗰𝗷𝗲 𝗠𝘂𝘇𝗲𝘂𝗺 𝗪𝗮𝗿𝘀𝘇𝗮𝘄𝘆 i dowiedzcie się więcej:
🎥 Plakat do filmu 𝙋𝙞𝙚𝙨𝙠𝙞 𝙨́𝙬𝙞𝙖𝙩 - 𝙈𝙤𝙣𝙙𝙤 𝘾𝙖𝙣𝙚:
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/19570/
🎥 Plakat do filmu 𝙎𝙥𝙤𝙩𝙠𝙖𝙣𝙞𝙚 𝙬 '𝘽𝙖𝙟𝙘𝙚':
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/19556/
🎥 Plakat do filmu 𝙉𝙤𝙘 𝙥𝙧𝙯𝙚𝙙𝙨́𝙡𝙪𝙗𝙣𝙖:
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/19562/
🎥 Plakat do baletu 𝙃𝙖𝙧𝙣𝙖𝙨𝙞𝙚:
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/19565/
🎥 Plakat do filmu 𝙒𝙖𝙠𝙖𝙘𝙟𝙚 𝙣𝙖𝙙 𝙢𝙤𝙧𝙯𝙚𝙢:
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/19559/
🎈Chcesz być na bieżąco z ofertą edukacyjną dla rodzin?
W Muzeum Warszawy i jego oddziałach znajdziesz idealną aktywność dla siebie i swoich dzieci. 🙋
W programie: warsztaty rodzinne, zwiedzanie z dziećmi, wystawy, książki i wiele więcej.
📨 Zapisz się do newslettera. Co 2 tygodnie na Twojej skrzynce e-mail!
👉 https://muzeumwarszawy.pl/newsletter/
🏗 Do niedawna spokojne, senne i na pół wiejskie obrzeża wielkiej Warszawy, od kilkunastu lat przeżywają budowlany boom.
Ten proces możemy zaobserwować na warszawskim Lewandowie, który od dekady przechodzi całkowitą metamorfozę: z typowo rolniczej osady do kilkutysięcznego osiedla. 🏘
Początek zmian w 2010 roku uchwycił w swoim obiektywie Jędrzej Sokołowski, a kolekcja jego prac znajduje się w zasobach Muzeum Warszawy. 👉 https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/?q=J%C4%99drzej%20Soko%C5%82owski
❓ Jesteś ciekaw zmian jakie zaszły na osiedlu od 2010 roku?
❓ Chcesz wiedzieć więcej o historii Lewandowa?
🎧📱 Przygotuj słuchawki, naładuj telefon i wyrusz na spacer opracowaną przez nas trasą! Poprowadzi Cię mapa google z zaznaczonymi punktami.
Obejrzyj zdjęcia, odtwórz nagrania i poznaj tę część Warszawy!
Brzmi fajnie? To łap: https://muzeumwarszawy.pl/spacer-warszawski-lewandow-wies-folwark-metropolia/
―――
Bez tytułu, z cyklu 'Nowa Warszawa'
Jędrzej Sokołowski
między 2010 a 2014
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/?q=J%C4%99drzej%20Soko%C5%82owski
Z powodu awarii miejskiej sieci wodociągowej siedziba główna Muzeum Warszawy jest dzisiaj (21.02) czynna do godz. 16:00. Za utrudnienia przepraszamy.
😍 Jesteśmy niezwykle szczęśliwi, ponieważ wystawę: Błysk, mat, kolor. Fotografia i Warszawa lat 90. odwiedziło aż 29 428 osób!
Dziękujemy! ❤️❤️❤️
Łapiemy chwilę oddechu i bierzemy się do pracy nad następną ekspozycją. Jaką? Dowiecie się wkrótce. ✨
―――
📸 Siostry Piwowar, Grzegorz Piątek spędza wakacje w mieście.
Plażowanie na remontowanym placu Konstytucji, lato 1999
❓ Na czym polega praca kuratorów i kuratorek?
W ostatnim odcinku podcastu z kuratorkami wystawy, Karoliną Puchałą-Rojek i Julią Staniszewską.
📸 Posłuchaj o kulisach powstawania ekspozycji, materialności fotografii, świadomości przemijania oraz o tym, kto i dlaczego fotografował Warszawę w latach 90.
📸 Przed otwarciem wystawy, Muzeum Warszawy razem z inicjatywą Tu było, tu stało przeprowadziło zbiórkę zdjęć amatorów z lat 90. - wybrane zdjęcia prezentowane były na wystawie w specjalnie dedykowanej temu części.
―――
Linki do YouTube, Spotify, Spreakera i ApplePodcasts w komentarzach.
―――
📸 Marcin Przewoźniak, Grupa osób przed wybudowanym w 1992 roku biurowcem Kolmex przy ulicy Grzybowskiej obserwuje ostatnie całkowite zaćmienie słońca w XX wieku, 11 sierpnia 1999
☻ Jak wyglądało życie codzienne przed 30 laty?
☻ Jakie zdobycze techniki i zagraniczne nowinki budziły w dzieciach i dorosłych zachwyt i chęć posiadania?
☻ Jak ubierano się w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku?
☻ Gdzie najchętniej spędzano wolny czas?
☻ W jaki sposób świętowano?
🎈 Zapraszamy na wspólną wyprawę w przeszłość podczas warsztatów rodzinnych: Gra we wspomnienia. Czekamy na Was w sobotę 18 lutego, od godz. 11:00 do 14:00 w przestrzeni wystawy: Błysk, mat, kolor. Fotografia i Warszawa lat 90.
Czekają na Was quizy, memory i tajemnicze przedmioty. Spróbujemy również stworzyć nieprawdopodobne obrazy miasta wykorzystując technikę kolażu.✂️
―――
INFORMACJE PRAKTYCZNE:
☛ Wstęp w cenie biletu na wystawę czasową.
☛ Nie trzeba się wcześniej zapisywać.
☛ Można dołączyć w dowolnym momencie.
☛ Warsztaty otwarte dla rodzin z dziećmi w wieku 7+
―――
📸 Sylwester Braun, ps. Kris, Rynek Starego Miasta, 1993,
© Muzeum Warszawy
🟡 W przedostatnim odcinku podcastu o kulturze i sztuce lat 90. z Anną Musiałówną.
📸 W pracy fotoreporterskiej zajmowała się głownie problemami społecznymi: ubóstwem, nierównościami, osobami chorymi i wykluczonymi. Do jej najbardziej znanych prac należy m.in. seria poświęcona aborcji Minus 1 (1975), Osobowy II klasy (1978), czy Rodziny wielodzietne (1981).
🔎 Wraz z Kamilem Bałukiem rozmawiają o emocjonalnym stosunku do aparatów fotograficznych, dorastaniu w szkole baletowej, zawodzie fotoreportera, mediach i co można było znaleźć na warszawskich śmietnikach w latach 90.
―――
Linki do YouTube, Spotify, Spreakera i ApplePodcasts w komentarzach.
―――
Anna Musiałówna, Duży czerwony krzyżyk, reportaż na temat wirusa HIV zrealizowany dla miesięcznika „Polityka”, 1998 © Anna Musiałówna
💥 Przed nami ostatnie dni wystawy: Błysk, mat, kolor. Fotografia i Warszawa lat 90.!
W finisażowy weekend (18-19 lutego) zapraszamy w godzinach 11:00 do 20:00. ⏰
Weź udział w ostatnich wydarzeniach:
☻ 18 lutego (sobota), godz. 11:00-14:00 – Gra we wspomnienia
Dla kogo: rodziny z dziećmi w wieku 7+
Warsztaty otwarte w cenie biletu na wystawę czasową.
☻ 18 lutego (sobota), godz. 15:30 – Międzypokoleniowe oprowadzanie z edukatorką lub edukatorem,
☻ 19 lutego (niedziela), godz. 15:30 – Oprowadzanie kuratorskie z Karoliną Puchałą-Rojek
―――
📸 Sylwester Braun, ps. Kris, Pałac Kultury i Nauki a przed nim amusment park, 1993, © Muzeum Warszawy
Już 9 marca zaprezentujemy nową wystawę w przestrzeni Galerii Rynek 30! 🤩
⭐️ Eurowarsztat to projekt realizowany przez Martę Romankiv.
Marta Romankiv wraz z osobami pochodzącymi z różnych części świata zastanawia się, co Unia Europejska może zrobić dla polepszenia jakości życia osób mieszkających i pracujących na jej terenie, które nie posiadają europejskich paszportów.
Na nagranych przez artystkę filmach migranci i migrantki opowiadają o ograniczonych prawach obywatelskich i licznych nierównościach, z którymi stale muszą się mierzyć.
Mówisz: lata 90.
Myślisz: Duchologia! 👻
W tym odcinku z Olgą Drendą — autorką książki „Duchologia. Rzeczy i ludzie w czasach transformacji”, która od co najmniej dziesięciu lat bada i analizuje codzienność lat dziewięćdziesiątych.
🚌 Posłuchajcie rozmowy o pierwszych wspomnieniach (także tych zapośredniczonych), dzieciństwie i pamiętaniu przez przedmioty, a także dorastaniu w latach 90. i wycieczkach do Warszawy.
🎡 A to wszystko na tle nie do końca kapitalistycznej Polski, w której powoli wszystko się strukturyzuje. Jakie słuszne i poważne wnioski na temat tej dekady wysnuwa po latach?
―――
Linki do YouTube, Spotify, Spreakera i ApplePodcasts w komentarzach.
―――
Restauracja McDonald's przy Domu Towarowym Sezam
Robert Parma
ok. 1995
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/18177/
❄️ Spędź Ferie z Muzeum Warszawy ❄️
☞ Warsztaty: Muzealny detektyw
Czekamy na Was z zadaniami i zagadkami godnymi prawdziwych poszukiwaczy przygód. Aby je rozwiązać, musicie wyostrzyć wszystkie zmysły. Czy jesteście gotowi podjąć wyzwanie?
● Terminy: środy 15 i 22 lutego, godz. 12:00
● Bilety: 10 zł/os., do nabycia w kasie lub online
● Miejsce spotkania: przy kasach muzealnych, Rynek Starego Miasta 42
☞ Warsztaty otwarte: Gra we wspomnienia | „Błysk, mat, kolor.”
W przestrzeni wystawy poszukamy widoków Warszawy oraz fotowspomnień zapisanych w kadrach sprzed 30 lat. Spróbujemy stworzyć nieprawdopodobne obrazy miasta, wykorzystując technikę kolażu.
● Termin: 18 lutego (sobota), godz. 11:00–14:00
● Dla kogo: warsztaty otwarte dla rodzin z dziećmi w wieku 7+
● Wstęp: bilet na wystawę czasową
☞ Kameralne zajęcia z edukatorem: Ciekawi Warszawy
Spotkajcie się z naszym edukatorem na kameralnych zajęciach, w bliskim kontakcie z dziełami sztuki, przedmiotami użytkowymi z dawnych czasów i architekturą.
● Terminy: wtorek–niedziela, godz. 9:00–17:00
● Maksymalna liczba uczestników: 8 osób (w tym opiekun grupy)
● Koszt: 150 zł (jęz. polski), 250 zł (jęz. obcy)
● Rezerwacje: [email protected], +48 665 645 603
● Miejsce spotkania: przy kasach muzealnych, Rynek Starego Miasta 42
☞ Uczysz się języka polskiego?
☞ Interesujesz się kulturą w Warszawie?
Klub kulturalny to coś dla Ciebie!
Uczymy się polskiego i odwiedzamy muzea oraz galerie.
16 lutego (czwartek) idziemy do Muzeum Woli na oprowadzanie po wystawie Kim Lee. Królowa Warszawy.
Wystawa poświęcona jednej z najbardziej znanych warszawskich drag queen. Kim Lee (Andy Nguyen) to postać silnie związana z Warszawą. Na wystawie poznamy jej historię, obejrzymy kreacje i dodatki, przyjrzymy się dokonaniom artystycznym. Wszystko na tle zmieniającej się Warszawy.
WAŻNE INFORMACJE:
● Spotkanie w języku polskim na poziomie B1 (średnio zaawansowanym).
● Zgłoszenia na adres mailowy: [email protected]
● Nie trzeba uczestniczyć we wszystkich. Zapraszamy wtedy, kiedy znajdziesz czas i chęć na udział.
―――
fot. Tomek Kaczor
❣️ W walentynkowy wtorek o godz. 18:00 wysłuchajcie wykładu: Praca seksualna i rozrywka w przestrzeni publicznej Warszawy.
💋 Przyjrzymy się zmieniającej się obecności seksu w przestrzeni publicznej.
Od pierwszych kabaretowych pokazów striptizu w Stodole w 1956 roku po powszechność tego typu rozrywki w latach 80.
Warszawskie lokale rozrywkowe były sceną, na której rozegrały się najważniejsze akty w historii przemian polskiej obyczajowości.
Również rozwój rynku usług seksualnych nieodłącznie związany jest z warszawskimi hotelami, szczególnie tymi, w których od lat 70. zatrzymywali się cudzoziemcy ze strefy dewizowej.
● Prowadząca: dr Anna Dobrowolska — doktorka historii, absolwentka Uniwersytetu Oksfordzkiego. Obecnie pracuje na Wydziale Historii Graduate Institute of International and Development Studies w Genewie. Specjalizuje się w badaniach nad historią seksualności i historią kobiet. Laureatka Diamentowego Grantu MNiSW na badania nad przemianami obyczajowości w powojennej Polsce. Członkini redakcji Magazynu Kontakt. Autorka książki „Zawodowe dziewczyny. Prostytucja i praca seksualna w PRL” nominowanej do nagrody Genderowej Książki Roku 2020. Na Instagramie prowadzi profil
―――
INFORMACJE PRAKTYCZNE
Wykłady stacjonarne kosztują 5 złotych i odbywają się w Kinie Syrena Muzeum Warszawy. Bilety: https://bit.ly/3JQIThC
Wykłady online kosztują 5 złotych, wejściówki do kupienia przez stronę eWejściówki.pl. Na podany adres e-mail zostanie wysłany link do platformy ZOOM: https://bit.ly/3HH86sh
―――
Wieczorne rodaków rozmowy
Włodzimierz Joachim Bartoszewicz
lata 50.-60. XX w.
https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/obiekty/1854/
Rynek Starego Miasta 28
Warsaw
00-272
Wtorek | 09:00 - 17:00 |
Środa | 09:00 - 17:00 |
Czwartek | 09:00 - 19:00 |
Piątek | 09:00 - 17:00 |
Sobota | 11:00 - 18:00 |
Niedziela | 11:00 - 18:00 |
Bądź na bieżąco i daj nam wysłać e-mail, gdy Muzeum Warszawy umieści wiadomości i promocje. Twój adres e-mail nie zostanie wykorzystany do żadnego innego celu i możesz zrezygnować z subskrypcji w dowolnym momencie.
Wyślij wiadomość do Muzeum Warszawy:
Zapraszamy do słuchania wykładu Sylwii Chutnik
Wykład o badaniu i rozumieniu historii kobiet w perspektywie losów Warszawy. Sylwia Chutnik opowiada o metodologii, sylwetek bohaterek i sposobów odkrywania „brakującej połowy dziejów”.
Z pozdrowieniami dla zodiakar i zodiakarzy! ✨ ――― Zawieszki ze znakiem zodiaku / Romuald Rochacki / ok. 1949 / fot. A. Czechowski, M. Matyjaszewski
Zapraszamy na słuchania Seminarium Warszawskiego. Miasto oglądane z perspektywy pieszego wydaje się często dość zwyczajne i oczywiste, oglądane z góry prowadzi do zmiany wrażeń. Kształty miasta zapisane na zdjęciach lotniczych i satelitarnych przechowują historię i snują o niej opowieści. Wystarczy wytężyć wzrok, przyjrzeć się i czytać. Wyczytać można z nich ślady wojny, warstwy nakładających się zdarzeń, wyrysować granice tragedii, odkryć małe i wielkie tajemnice, sprostować nieprawdy. O tych i wielu innych możliwościach interpretacji zdjęć lotniczych i satelitarnych w kontekście zapisanych na nich śladów wojny dyskutują: Zygmunt Walkowski, fotograf, badacz i dokumentalista II wojny światowej. Dokonał rekonstrukcji filmowych kronik powstania warszawskiego. dr hab. inż. Ireneusz Ewiak, prof. WAT, specjalista z zakresu geodezji i kartografii, fotogrametrii lotniczej i satelitarnej, w tym opracowań wieloczasowych z wykorzystaniem archiwalnych materiałów fotogrametrycznych. Piotr Falkowski, geodeta fotogrametra. Pracuje w Warszawskim Przedsiębiorstwie Geodezyjnym S.A., gdzie prowadzi dział fotogrametrii. Zajmuje się między innymi opracowaniami, w których wykorzystuje archiwalne zdjęcia lotnicze oraz dawne mapy Warszawy. Twórca ortofotomapy Warszawy opracowanej na podstawie zdjęć lotniczych z 1945 roku.
Zapraszamy na spotkanie poświęcone specyfice Warszawy lat 50. Poruszymy tematy takie, jak: Czy szukaliśmy normalności? Jaka ona miała być? Jak się miała do przestrzeni warszawskiej ulicy lat pięćdziesiątych? Jak się miała codzienność otwarta („wolna”) do codzienności zamkniętej (choć tej zamkniętej kratami politycznych więzień)? Jak wyglądał zwykły warszawski dzień? Dyskusja toczona będzie z perspektywy współczesnych badań oraz z perspektywy świadka historii. W dyskusji uczestniczyć będą: dr Sylwia Chutnik, pisarka, działaczka społeczna, wykładowczyni akademicka, dr Andrzej Skalimowski, historyk specjalizujący się w dziejach społecznych i historii architektury, pracownik Instytutu Historii Nauki PAN oraz Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki, Alina Kurmanowicz-Badeńska – od 1949 roku warszawianka, zawodowo związana z handlem zagranicznym w Polimex-Cekop (eksport kompletnych obiektów przemysłowych).
⭓ To już ostatnie dwa tygodnie interwencji artystycznej „Pałac”. ⭓ ⭓ Muzeum Warszawy otworzyło drzwi swoich magazynów przed Dianą Lelonek. Artystka zwróciła uwagę na zbiory archeologiczne z miejsca, w którym stał Pałac Saski. ❝Nad wystawą pracowałam w momencie, kiedy zapadały decyzje o wdrożeniu w życie wielkiego planu odbudowy Pałacu. Zainteresował mnie kontrast pomiędzy otaczającą Pałac narracją, a skromnością i zwyczajnością tych autentycznych pozostałości. Chciałam pokazać te przedmioty po prostu takimi, jakimi są w ich wspólnym, spokojnym trwaniu w archeologicznym magazynie❞ – mówi Lelonek. 👀 Zobacz na własne oczy, co kryją muzealne magazyny. Czekamy do 31 lipca.
Jedenaste spotkanie Seminarium Warszawskiego odbywa się w trakcie trwania w Muzeum Warszawy wystawy poświęconej twórczości Grażyny Hase. To doskonała okazja, by czerwcowa dyskusja seminaryjna dotyczyła „warszawskiego szyku”, zjawiska dostrzeganego i opisywanego od wieków. Uczestnicy podejmą wyzwanie rozmowy o miejscu i znaczeniu Warszawy w polskiej modzie począwszy od czasów książąt mazowieckich. Bohaterami dyskusji będą twórcy, użytkownicy i obserwatorzy warszawskiej, tematem stanie się też miejsce mody w realiach różnych czasów. Seminarzystkami będą przedstawicielki świata nauki i praktyki, osoby o szczególnym modowym doświadczeniu: Agnieszka Dąbrowska (kuratorka), Kalina Kaczmarek i Justyna Jaworska.
🤍💙 Te dwie sukienki to niezbity dowód na to, że projekty Grażyny Hase są zawsze w modzie! 📸 Przed Wami kulisy współczesnej sesji modowej z kolekcją ubrań tej niezwykłej projektantki w roli głównej. ❥ Kolejna odsłona już po południu! Zdjęcia: Mateusz Grzelak Stylizacja: Kasia Mioduska Makijaż: Aga Wilk / Van Dorsen Artists Włosy: Adrian Własiuk / Van Dorsen Artists Asystenci fotografa: Szymon Fit, Adam Rutowski Produkcja: Vladyslav Mykhnyuk Asystentka produkcji: Kasia Krychowska Modelki: Inez Waszkiewicz, Karolina Laczkowska / MODEL PLUS Video i montaż: HaWa Opieka konserwatorska i specjalne podziękowania: Beata Galperyn-Kołodziejska / Muzeum Warszawy Koordynacja: Julia Borowska, Matylda Dobrowolska / Muzeum Warszawy
Czego uczy nas kodeks Korczaka? Henryk Goldszmit/Janusz Korczak, jeden z najbardziej znaczących przedstawicieli ruchu na rzecz praw dziecka – praw człowieka, który o sobie pisał jako o „konstytucyjnym wychowawcy” i postulował już w latach 20., by wychowawca był „rzecznikiem praw dziecka”. Sformułował właściwie dwa kodeksy: jeden, z preambułą i ujęty w paragrafy (1-1000), to Kodeks Sądu Koleżeńskiego, czyli sądów dziecięcych w Domu Sierot i Naszym Domu, drugi – zestaw praw podstawowych należnych dzieciom zawarty przez Korczaka w cyklu Jak kochać dziecko oraz książce Prawo dziecka do szacunku. Prelegenci: Marek Michalak, Alicja Pacewicz
☙ Styl i ponadczasowość - te dwa słowa najlepiej opisują projekty Grażyny Hase, o czym sami się przekonaliśmy podczas prac nad wystawą: Grażyna Hase. Zawsze w modzie! 📸 Zajrzyjcie z nami za kulisy niezwykłego przedsięwzięcia, jakim była współczesna sesja modowa z kolekcją ubrań Grażyny Hase w roli głównej. ❥ Efekty już wkrótce na naszym fanpage'u! Zdjęcia: Mateusz Grzelak Stylizacja: Kasia Mioduska Makijaż: Aga Wilk / Van Dorsen Artists Włosy: Adrian Własiuk / Van Dorsen Artists Asystenci fotografa: Szymon Fit, Adam Rutowski Produkcja: Vladyslav Mykhnyuk Asystentka produkcji: Kasia Krychowska Modelki: Inez Waszkiewicz, Karo Laczkowska / MODEL PLUS Video i montaż: HaWa Opieka konserwatorska i specjalne podziękowania: Beata Galperyn-Kołodziejska / Muzeum Warszawy Koordynacja: Julia Borowska, Matylda Dobrowolska / Muzeum Warszawy
☙ Jesienią 1957 roku, w środku poststalinowskiej odwilży, na jednej z okładek tygodnika „Przekrój” pojawiła się zamyślona blondynka z grzywką, w za dużym czarnym swetrze. Sfotografowana przez Wojciecha Plewińskiego miała uosabiać wielkomiejską, otwartą na świat część młodego pokolenia. To osiemnastoletnia Grażyna Hase, która tą okładką rozpoczęła dziesięcioletnią karierę modelki i o wiele dłuższy, niezwykle owocny związek z modą. Swoją osobowością, pomysłowością, odwagą zabarwiła świat mody w PRL. ❤ ☙ Jako modelka pracowała m.in. dla „Ledy”, „Mody Polskiej”, „Telimeny” i Warszawskich Zakładów Przemysłu Odzieżowego im. Obrońców Warszawy. Prezentowała dla Barbary Hoff jej kolekcje, by w 1967 roku sama zadebiutować jako projektantka. ✂ Oryginalne źródła inspiracji można uznać za jej znak firmowy – pamiętane są jej kolekcje z motywami zakopiańskiego folkloru, łowickich wzorów czy ta nawiązująca do mundurów żołnierzy dawnych epok. Wielka fantazja nie przeszkodziła Hase w realizacji całkiem oficjalnych zamówień, jak akcesoria strojów polskiej reprezentacji na olimpiady w Sydney i Salt Lake City w 2000 i 2002 roku czy uniformy PLL LOT. Projektowała dla dużych zakładów odzieżowych, takich jak „Cora”, Cepelia lub Domy Towarowe „Centrum” w Warszawie. W 2015 i 2017 roku do Muzeum Warszawy trafił obszerny zbiór ubiorów i rysunków projektowych Grażyny Hase – w sumie 354 obiekty, co stanowi największy i najpełniejszy element kolekcji mody w Muzeum. ❀ Wystawa: Grażyna Hase. Zawsze w modzie i towarzysząca jej publikacja to efekt wieloletnich badań i intensywnej pracy kustoszki kolekcji mody w Muzeum Warszawy, Agnieszki Dąbrowskiej! ❥ Wystawę zwiedzisz: wtorek, środa, piątek, niedziela 11:00 – 18:00 czwartek, sobota 11:00 – 20:00 Czwartki wstęp bezpłatny. ❥ NOC MUZEÓW 14 maja/15 maja 18:00-01:00 wstęp wolny
„Mały Przegląd” – tygodnik dla dzieci i młodzieży ukazywał się w Warszawie od października 1926 do wybuchu wojny w 1939 roku jako dodatek żydowskiego ogólnopolskiego dziennika „Nasz Przegląd”. Henryk Goldszmit/Janusz Korczak – inicjator i jego pierwszy redaktor miał ambicję powołania gazety redagowanej i pisanej przez młodych dla młodych, daleko odbiegającej od tradycyjnej wówczas formuły pisemek dla dzieci przygotowywanych przez dorosłych. Gazeta szybko zyskała dziecięcych korespondentów i autorów, kolejne roczniki pisma zapełniały się ich tekstami wszystkich gatunków rzemiosła dziennikarskiego, od notatek po reportaże, a także twórczością literacką i plastyczną. Dziś „Mały Przegląd” jest nie tylko zapisem eksperymentalnego, redakcyjnego doświadczenia, ale również unikalnym źródłem do poznania dzieci i młodzieży żydowskiej w międzywojennej Polsce. Prelegenci: Anna Landau-Czajka, Marta Ciesielska, Katarzyna Żukowska
Muzeum Wielu Kultur | Konferencja Międzynarodowa Jak rozwijać działalność polskich instytucji kultury w kierunku bardziej wielokulturowym? Jak budować wielokulturowe kolekcje i program edukacyjny rozwijający wielokulturowe społeczności i integrujące je? Bądźcie z nami i z naszymi gośćmi z Warszawy, Londynu, Marsylii, Rotterdamu, Frankfurtu, Madrytu i Nowego Jorku 😍 Program konferencji: https://muzeumwarszawy.pl/muzeum-wielu-kultur/
Ulotne i trwałe. Jak dbać o materialne i niematerialne dziedzictwo kulturowe Warszawy?
Podczas seminarium zastanowimy się m.in.: nad formami ochrony stołecznego dziedzictwa materialnego i niematerialnego, nad zagrożeniami czyhającymi na zabytki warszawskie, nad stratami dorobku kulturowego naszego miasta w ostatnich dwóch dekadach, nad stołeczną spuścizną negatywną bądź niechcianą, nad sposobami waloryzowania dziedzictwa, nad tym, gdzie powinno się chronić ruchome elementy dziedzictwa kulturowego Warszawy.
Starzejemy się - to jedno z niewielu doświadczeń, które łączy nas wszystkich, bezwzględnie. Jak warszawiacy coraz więcej mówimy o starości i robimy na rzecz seniorów. W działaniach tych giną jednak potrzeby bardzo wielu z najstarszych warszawiaków - tych najmniej aktywnych, z różnych powodów. Giną też potrzeby najstarszych uchodźców, w tym tych uciekających dziś z Ukrainy. Jak wygląda trudniejsza od aktywnej odsłona bycia starszym mieszkańcem naszego miasta? I jak możemy ją zmienić?
🎥Zobacz „Film balkonowy” Pawła Łozińskiego w Kinie Syrena! 🍃 Cztery pory roku i mozaika ludzkich historii zostały nakręcone z balkonu kamienicy na Saskiej Kępie. Łoziński spędził na swoim balkonie 165 dni zdjęciowych w ciągu ponad 2,5 roku. Spotkał ponad 2000 rozmówców. Z tych spotkań pod jego „świeckim konfesjonałem” powstał film o nas samych – w „Filmie balkonowym” każdy z nas może przejrzeć się jak w lustrze. Plan projekcji: ● 12 kwietnia, godz. 17:45 ● 13 kwietnia, godz. 17:45 ● 14 kwietnia, godz. 19:30 ● 15 kwietnia, godz. 17:45 Bilety: https://muzeumwarszawy.pl/repertuar-kwiecien-2022-r/
💥 Wystawa: Niewidoczne. Historie warszawskich służących odwiedziło ponad 16 tysięcy osób! Dziękujemy za Waszą obecność! 🖤 Jeśli chcielibyście uzupełnić wiedzę, to polecamy publikację, w której specjalistki i specjaliści z różnych dziedzin rozwijają wątki poruszane na ekspozycji.
Zapraszamy na kolejne spotkanie Seminarium Warszawskiego, które jest wspólnym przedsięwzięciem Muzeum Warszawy i Centrum Badań nad Kulturą Warszawy Uniwersytetu Warszawskiego. W programie seminariów warszawskich z dawna już zaplanowaliśmy dyskusję o „Opakowaniach drobnych radości”. Jak pokazał czas ostatnich tygodni owe drobne radości są bezwzględnie potrzebne w czasach tragicznych i trudnych. Stają się czasem namiastkami normalności albo jej atrapami, są nadspodziewanie przydatne, stają się wsparciem w próbach odnalezienia się w bolesnej rzeczywistości. W naszej seminaryjnej dyskusji nie rezygnujemy więc z zaplanowanego tematu, nadając mu w wielu miejscach inny wymiar, reinterpretując często znaczenie opakowań. W dyskusji pozostaną wątki dotyczące formy opakowań i zabawek oraz jej zmienności, dotyczące długowieczności niektórych zabawek-niezabawek i trwałości zawartych w nich opowieści, ich programu ideowego, odbiorców, roli.
Zapraszamy do wysłuchania wykładu towarzyszącego wystawie Olgi Micińskiej „Gildia”. Prowadzi Karolina Wasielewska.
Skalę zmian spowodowanych wojną w Ukrainie zaobserwujemy najpewniej za kilka miesięcy, jednak już teraz widzimy, że nasz stosunek do Ukrainek i Ukraińców musi zostać zrewidowany. Praca domowa, do tej pory bardzo często podejmowana przez imigrantki zza wschodniej granicy, prawdopodobnie przez jakiś czas będzie najczęściej podejmowaną przez nie pracą zarobkową w Polsce. ➤Co możemy zrobić, żeby tę pracę uczynić jak najbardziej godną, wolną od przemocy i wyzysku? ➤Jak pomagać Ukrainkom w kryzysie uchodźczym? ➤Co robić, żeby zapewnić im jak najlepsze warunki? Rozmawiają: Ruslana Poberezhnyk, Marta Romankiv, Anna Rosińska, Marek Szymaniak. Prowadzi Małgorzata Fidelis.
Kryzys uchodźczy niestety wrze. Wszyscy pomagamy dziś Ukrainie i jej mieszkańcom jak możemy. Jednocześnie na coraz dalsze tło odchodzi kryzys humanitarny związany z koszmarem strefy śmierci - terenu wokół granicy polsko-białoruskiej. Dołączcie do inicjatyw Domów bez granic. Jak możecie to zrobić? Anna Karwowska, jedna z inicjatorek tej oddolnej inicjatywy, w rozmowie z Martą Żakowską (Muzeum Warszawy i, jednocześnie, Domy bez granic). Zapraszamy!
💥 Odwiedź Muzeum Warszawy i zajrzyj na Finisaż wystawy „Niewidoczne. Historie warszawskich służących”. To ostatnia szansa, żeby ją zobaczyć, wziąć udział w wydarzeniach towarzyszących takich jak warsztaty, pokaz filmowy czy oprowadzania z kuratorką Zofią Rojek lub edukatorem. W programie znajdziecie między innymi: ❊ Pokaz filmu „Parasite” Bong Joon-ho (wersja reżyserska, czarno-biała) w Kinie Syrena ❊ Oprowadzanie z Joanną Kuciel-Frydryszak po wystawie „Niewidoczne. Historie warszawskich służących” ❊ Czym jest współcześnie praca domowa? | debata wokół wystawy „Niewidoczne.” ❋ Przeczytaj tekst kuratorski na portalu #KolekcjeMuzeumWarszawy: https://kolekcje.muzeumwarszawy.pl/pl/interpretacje/wokol-wystawy-Niewidoczne-Historie-warszawskich-s%C5%82u%C5%BC%C4%85cych
Rozmawiają: Anna Cymer, Michał Krasucki i Jarosław Trybuś. Prowadzi Martyna Obarska.
Pionierska, pierwsza edycja „Dzieł wszystkich” Janusza Korczaka, zbierająca jego spuściznę pisarską (edita i inedita) została zakończona na przełomie 2021 i 2022 roku. Ten wieloletni projekt i badawczy, i wydawniczy znacząco poszerzył wiedzę o dorobku oraz biografii Henryka Goldszmita/Janusza Korczaka – ponad połowa zawartości 15 tomów (w 20 woluminach) prezentuje teksty nieznane lub mało znane, a towarzyszy im bogaty aparat edytorski. Prelegentka: Marta Ciesielska Prowadząca: Magdalena Pęzińska
Nie przypadkiem 22 lutego na Seminarium Warszawskim toczyć się będzie dyskurs o wychowaniu. Ta data to rocznica (22 II 1857) urodzin gen. Roberta Baden-Powella, twórcy i założyciela skautingu, oraz jego małżonki Olave Baden-Powell (22 II 1889), naczelnej przewodniczki (skautki) świata. Data seminarium jest zatem nierozerwalnie powiązania z jedną z najszerzej rozpowszechnionych na świecie myśli i metod wychowawczych. Metod, które współcześnie jakże często „odkrywane” są na nowo przez twórców nowoczesnych strategii pracy z dziećmi i młodzieżą. Nieprzypadkowy jest w tym kontekście również tytuł seminarium – „Różnić się pięknie…” – zaczerpnięty z myśli pedagogicznej Aleksandra Kamińskiego, harcmistrza i profesora nauk humanistycznych – pedagoga. Niewykluczone jest, że owa tytułowa sentencja pozwoli na przedstawienie, a może czasem przeciwstawienie różnorodnych poglądów w wychowaniu, w pracy z młodymi warszawiakami. Zapewni to spojrzenie z perspektywy myśli i dorobku pedagogicznego Janusza Korczaka (Henryka Goldszmita), z perspektywy harcerskiego systemu wychowawczego i z perspektywy kulturowych badań nad wychowaniem. W panelu biorą udział: Marta Ciesielska – kustoszka, koordynatorka działalności Korczakianum w Muzeum Warszawy. Od lat zaangażowana jako konsultantka, autorka, współautorka w projekty i prace badawcze, dokumentacyjne, edytorskie oraz edukacyjne i popularyzatorskie, dotyczące spuścizny życiowej Henryka Goldszmita / Janusza Korczaka, jego biografii, recepcji postaci oraz dzieła w Polsce i zagranicą. Współedytorka 15-tomowej edycji Dzieł zebranych Korczaka i wyborów tekstów źródłowych poszerzających tematykę Korczakowską, m.in. poprzez prezentację instytucji i ludzi „z kręgu” autora Prawa dziecka do szacunku. dr Wanda Czarnota – doktor nauk społecznych, harcmistrzyni, antropolożka współczesności, pedagog, Prezeska Fundacji Harcerek, zastępczyni redaktora
Z badań prowadzonych m. in. na początku XX wieku wynika, że służące zdecydowanie częściej niż przedstawicielki innych zawodów zostawały prostytutkami. Gwałty i molestowanie seksualne, niechciane ciąże, prawny zakaz ustalania ojcostwa i bieda sprawiały, że jedyną szansą na przetrwanie była praca seksualna. Nierzadko służące były na celowniku organizacji przestępczych, zajmujących się handlem ludźmi. Dyskutują: Anna Dobrowolska, Aleksandra Jakubczak, Alicja Urbanik-Kopeć. Prowadzenie: Agnieszka Lichnerowicz
Muzeum powstało w 1936 roku jako Muzeum Dawnej Warszawy, oddział Muzeum Narodowego. Placówka objęła opieką zbiory varsavianistyczne, a jej siedzibą stały się zakupione przez magistrat w latach 1937–1938 trzy kamienice przy Rynku Starego Miasta: Baryczkowska, Kleinpoldowska i „Pod Murzynkiem” (nr 32, 34, 36).
Idea zabezpieczania świadectw przeszłości Warszawy narodziła się w końcu XVIII w., za czasów króla Stanisława Augusta. W XIX w. zajmowały się tym: Towarzystwo Przyjaciół Nauk, Uniwersytet Warszawski, Ratusz, Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Państwowe Muzeum Sztuk Pięknych oraz Muzeum Starożytności. Od 1906 r. ośrodkami skupiającymi varsaviana były: Towarzystwo Miłośników Historii oraz Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości. W 1914 r. TOnZP założyło w kamienicy Baryczkowskiej „muzeum starożytności polskich”. Z czasem większość varsavianów, zgromadzonych dotąd przez różne instytucje, trafiła do zbiorów Muzeum Narodowego.
Wybuch II wojny światowej w 1939 r. przerwał przenoszenie zbiorów z gmachu Muzeum Narodowego przy Alejach Jerozolimskich do zakupionych w latach 1937–1938 kamienic staromiejskich. W 1941 r. został aresztowany kustosz Muzeum Dawnej Warszawy dr Antoni Wieczorkiewicz, który zmarł wkrótce w Oświęcimiu. Zbiory ulokowane przy Rynku Starego Miasta uległy zniszczeniu i rozproszeniu w 1944 roku. Przepadły wówczas inwentarze i katalogi, więc trudno dokładnie określić rozmiar strat.
Po wojnie decyzją Zarządu Miejskiego muzeum zostało reaktywowane w 1948 roku pod nazwą Muzeum Historyczne m. st. Warszawy. Zajęło jedenaście odbudowywanych wówczas staromiejskich kamienic mieszczańskich: osiem od strony Rynku Starego Miasta i trzy od strony ulicy Nowomiejskiej. Rekonstrukcję kamienic przeznaczonych na siedzibę muzeum przeprowadzono na podstawie projektów Stanisława Żaryna.
Na skutek zniszczeń wojennych zbiory przedstawiały się skromnie. W 1950 roku w inwentarzu znajdowało się zaledwie 169 pozycji. Trzon kolekcji muzealnej stanowiły obiekty przekazane przez Muzeum Narodowe – na własność lub jako depozyt. Do muzeum trafiały znaleziska z ruin i ocalone rodzinne pamiątki.
W 1955 roku zwiedzającym została udostępniona stała ekspozycja muzealna, prezentująca dzieje stolicy od założenia miasta do czasów współczesnych. Wystawa ta po raz pierwszy w Polsce w tak dużej skali ukazywała historię miasta. W styczniu 1965 r. otwarto kolejną wersję tej ekspozycji pt. „Siedem wieków Warszawy”. W następnych latach niektóre jej fragmenty były unowocześniane.
Z czasem zbiory muzeum bogaciły się dzięki planowym zakupom, darowiznom i zapisom spadkowym. Do inwentarzy MHW wpisano m. in. cenne kolekcje autorskie Eugeniusza Phulla, dr Ludwika Gocla, Krzysztofa Klingera, rodziny Schiele. Obecnie w księgach inwentarzowych znajduje się ponad 250 tysięcy obiektów.
Pierwszym po wojnie dyrektorem muzeum został Adam Słomczyński, który pełnił tę funkcję w latach: 1948–1950. Po nim, w 1950 roku, stanowisko na krótko objął prof. dr Stanisław Arnold. Od 1951 aż do 2003 r. dyrektorem był prof. dr Janusz Durko – historyk, muzeolog, archiwista, laureat nagrody m. st Warszawy; wyróżniony tytułem Homo Varsoviensis. Od 2004 roku do października 2012 r. dyrektorem Muzeum była Joanna Bojarska-Syrek.
W 1983 r. na mocy zarządzenia prezydenta stolicy został stworzony oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy – Muzeum Powstania Warszawskiego. Przez 20 lat działalności skromny zespół MPW zebrał kilkanaście tysięcy eksponatów. Zgromadzono zbiór archiwaliów (dokumenty, korespondencję, druki ulotne, dzienniki), zbiór muzealiów i pamiątek historycznych (uzbrojenie, mundury, dzieła sztuki, przedmioty codziennego użytku, pamiątki osobiste), kolekcję prasy powstańczej i okupacyjnej oraz unikatową kolekcję zdjęć fotograficznych z okresu powstania (negatywy i reprodukcje oryginalne). W 2003 r. prezydent stolicy – L**h Kaczyński podjął decyzję o powołaniu Muzeum Powstania Warszawskiego jako nowej instytucji.
Dzisiaj Muzeum Warszawy, oprócz siedziby w 11 staromiejskich kamieniczkach, posiada także swoje oddziały: Muzeum Drukarstwa, Muzeum Farmacji im. Antoniny Leśniewskiej, Muzeum Woli, Muzeum – Miejsce Pamięci Palmiry, Korczakianum, Muzeum Warszawskiej Pragi, Muzeum Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego.
Muzeum prowadzi działalność naukowo-wydawniczą i wystawienniczą, dysponuje własnymi pracowniami konserwatorskimi, proponuje szeroką ofertę edukacyjną. W muzeum działa kino, organizujące seanse filmów o Warszawie oraz sklep z pamiatkami varsavianistycznymi.
Zespół 11 kamienic na Rynku
Siedziba Muzeum Warszawy stanowi najbardziej reprezentacyjną północną pierzeję, zwaną Miejską, a od 1916 roku stroną Dekerta. To cenny przykład siedemnastowiecznej architektury mieszczańskiej, wartościowy tym bardziej, iż zachowało się tu najwięcej substancji zabytkowej (poza piwnicami i sieniami, większość fasad, a nawet niektóre wnętrza). Wszystkie kamienice przeznaczone na Muzeum Historyczne m.st. Warszawy odbudowano po zniszczeniach wojennych w latach 1948–1954. Dzieło rekonstrukcji całego zabytkowego zespołu miejskiego Starego Miasta w układzie przestrzennym z XVII–XVIII wieku nie miało dotąd precedensu w historii Europy. Wyrazem uznania dla pracujących pod kierunkiem Jana Zachwatowicza, Piotra Biegańskiego, Mieczysława Kuźmy i Stanisława Żaryna polskich konserwatorów i architektów było wpisanie w 1980 r. całego zespołu architektonicznego na listę Pomników Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.
Historia siedziby – osiem kamienic strony Dekerta wzniesiono w XV wieku. W następnym stuleciu ulegały licznym przebudowom, w wyniku których cztery z nich (nr 28–34) zajęły całe parcele między Rynkiem a ul. Krzywe Koło. O charakterze kamienic frontowych zadecydowały gruntowne przebudowy z 1. poł. XVII wieku.
Kamienica nr 28 – Falkiewiczowska, narożna z ul. Krzywe Koło, trzyosiowa, dwupiętrowa z poddaszem. Fasada wczesnobarokowa zwieńczona attyką z kulami, obeliskami i rzeźbami: Matki Boskiej, św. Stanisława i św. Elżbiety; na cokole data 1643 i gmerk Falkiewiczów. Od 1458 r. własność burmistrzowskiej rodziny Beneszów a od 1499 r. Rolów i ich spadkobierców. Odbudowana po pożarze w 1570 r. przez Mateusza Sawickiego. W 1628 r. przeszła na ponad sto lat w posiadanie rodziny aptekarza i burmistrza Stanisława Falkiewicza, który ją przebudował, nadając jej obecny kształt. W 1928 roku ostatni właściciele Josek Ambasz i Henryk Potulicki przeprowadzili gruntowny remont.
Kamienica nr 30 – Kazubowska, trzyosiowa, trzypiętrowa z poddaszem i latarnią. Fasada z dekoracją sgraffitową i kamiennym portalem z 1680 roku (w kluczu gmerk). W 1427 r. wzmiankowana jako dom rzeźnika Macieja Mamota, w 2 poł. XV wieku przeszła na własność patrycjuszowskiej rodziny Kazubów, a od 1540 r. Baryczków. W 1680 r. ówczesny właściciel Piotr Korycki dokonał gruntownej przebudowy. W 1703 r. przeszła w ręce greckiego winiarza Krzysztofa Kisza a następnie jezuitów. W XIX wieku należała m.in. do kupieckiej rodziny Wilczanów, ostatnimi właścicielami byli Tadeusz Borowski, Jan Wierusz-Kowalski i Władysław Pachulski.
Kamienica nr 32 – Baryczkowska, czteroosiowa, trzypiętrowa. Fasada manieryczna z attyką i kamiennym portalem zwieńczonym kartuszem z gmerkiem Baryczków oraz wmurowaną tablicą zakończenia budowy w 1633 r. i genealogią Baryczków. Wzniesiona przed 1440 rokiem przez rodzinę wójtów Starej Warszawy Pielgrzymów-Górczewskich, od 1501 r. w rękach Landekerów, po których odziedziczył ją ich wnuk Jerzy Baryczka – w posiadaniu tego rodu do 1683 r. Gruntowna przebudowa z 1633 r., dla królewskiego owiesnego Wojciecha Baryczki, nadała kamienicy obecny wygląd. Następnymi właścicielami aż do 1808 r. byli ormiańscy kupcy Minasowiczowie, a ostatnimi (1888-1910) rodzina Szancerów. W 1911 r. zakupiona na siedzibę przez Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości (pierwsze prace konserwatorskie), w 1937 r. odkupiona przez Gminę m. st. Warszawy i przeznaczona na Muzeum Dawnej Warszawy. Wtedy to rozpoczęto adaptację i konserwację wnętrz przerwaną przez działania wojenne.
Kamienica nr 34 – Kleinpoldowska, trzyosiowa, trzypiętrowa, z wieńczącym ją łukiem rozporowym. Fasada barokowa z kamiennym portalem; zachowane malowidła stropów z XVII wieku. Wybudowana w poł. XV w., od 1452 do 1504 r. własność kuśnierzy Klekotów. Baryczkowie i ich sukcesorzy posiadali ją od 1504 do 1576 r. W 1619 r. przebudowana przez budowniczego królewskiego Gerarda Kleinpoldta – pozostała w tej rodzinie do pocz. XVIII w. Wielokrotnie zmieniała właścicieli. W latach 1928-37 należała do Penclubu i Związku Zawodowego Literatów Polskich, a od 1937 r. do Muzeum Dawnej Warszawy. Podjęte wówczas prace konserwatorskie przerwała wojna.
Kamienica nr 36 – Pod Murzynkiem, trzyosiowa, czteropiętrowa z latarnią. Fasada manierystyczna pokryta dekoracją sgraffitową z ozdobnym portalem i głową Murzyna we wnęce. Wybudowana przed 1449 r. często zmieniała właścicieli, byli to m. in.: Skoczybłotowie, Szeligowie, Baryczkowie, Himaldowie; od 1627 r. w rękach kupca winnego Jakuba Gianotti a od 1652 r. burmistrza Juliusza Gintera – z tego okresu pochodzi dzisiejszy kształt kamienicy. W XVIII w. należała do rodziny Jędrzejewiczów, później jubilerów Martina i Leobisza. Od 1922 r. była własnością Towarzystwa Dziennikarzy i Literatów Polskich a w 1938 r. została kupiona przez miasto na siedzibę Muzeum Dawnej Warszawy. Przeprowadzone prace remontowe (m. in. ogniotrwałe stropy) uchroniły ją przed zniszczeniem w czasie wojny.
Kamienica nr 38 – Talentich (Kurowskiego), czteroosiowa, trzypiętrowa z poddaszem. Fasada z barokowym (niegdyś przejezdnym) portalem, nad nim kartusz ozdobny z gmerkiem Talentich i datą 1633, we wnętrzu ozdobna, zamykana krata z 1737 r., będąca wybitnym dziełem warszawskiego kowalstwa. Zbudowana ok. 1446 r. przez Andrzeja Edlingera, od 1507 roku w rodzinie Burcholcera. Pierwsza przebudowa została dokonana prawdopodobnie przez właścicieli Badowskiego i ławnika Krzysztofa Rongiusa (przejezdna sień i attyka), a następna w 1663 r. przez Piotra Talentiego, sekretarza królewskiego. Od 1735 r. należała do szlachcica, kupca winnego Macieja Kurowskiego, który ją rozbudował i połączył z posesją od ul. Nowomiejskiej nr 6, był też fundatorem słynnej kraty. Od 1782 r. do 1873 r. częste zmiany właścicieli , do 1914 r. w rodzinie Holtzów.
Kamienica nr 40 – Gagatkiewicza, trzyosiowa, trzypiętrowa z poddaszem. Fasada z kamiennym portalem, w sieni gotycka wnęka i malowidło przedstawiające Matkę Boską z Dzieciątkiem z 1 poł. XVI w. Zbudowana przed 1506 r. przez Teofila złotnika, była rozbudowywana przez cały XVI i XVII w. przez kolejnych właścicieli: Sobolów, aptekarza Klemensa z Radziwia i jego syna, lekarza Jana, poczmistrza królewskiego Karola Montelupiego (druga kondygnacja piwnic) i bankiera Piotra Riaucourta. Zasadniczej przebudowy dokonał w 1790 r. słynny lekarz króla Stanisława Augusta i społecznik Walenty Gagatkiewicz. Następnie należała do drukarza Rakoczego, od 1865 r. do rodziny Weinertów, a później do kupców Białowąsów i ich spadkobierców.
Kamienica nr 42 – Montelupich (Filipowska), narożna z ul. Nowomiejską, trzyosiowa, trzypiętrowa z poddaszem. Fasada z kamiennym portalem, od Nowomiejskiej pięcioosiowa z elementami gotyckimi. Zbudowana przed 1440 r. dla Jana Bujno; następni właściciele to: Małodobrscy, Landekerowie, od 1504 do 1622 r. Filipowiczowie. W latach 1655-73 należała do poczmistrza Karola Montelupiego, który przed 1659 r. przebudował ją i nadał obecny kształt (mieścił się tu zarząd poczty). Od 1682 r. własność rodziny Makinich, później Lingau, Piotrowskich i Stalskich.
Kamienice ul. Nowomiejska 4, 6, 8 – wybudowane na przełomie XV i XVI w. (zachowane fragmenty) stanowiły okresami wspólną własność z posesjami rynkowymi, przed 1948 r. należały do właścicieli prywatnych.
W XIX w. całe Stare Miasto uległo degradacji, stając się dzielnicą peryferyjną. Dopiero akcja przywracania świetności zabytkowej dzielnicy, zapoczątkowana w 1912 r. przez działaczy Towarzystwa Opieki nad Zabytkami Przeszłości, zaowocowała przywróceniem w 1928 r. kolorowych polichromii rynkowym kamieniczkom i ideą utworzenia Muzeum Dawnej Warszawy. Autorką ogólnego szkicu polichromii, ustalającego zasadnicze barwy i zarys rozkładu ornamentacji, była malarka Zofia Stryjeńska. Szczegółowe projekty opracowali i realizowali najwybitniejsi artyści epoki. Prace te zostały zaakceptowane przez, mające pieczę nad całym przedsięwzięciem, Towarzystwo Opieki nad Zabytkami Przeszłości. Właściciele kamienic uzyskali pomoc władz miasta w zgromadzeniu środków niezbędnych na ten cel.
Polichromie kamienic strony Dekerta były dziełem: Jana Łukasika (nr 28), Wacława Borowskiego (nr 30 i 42), Stanisława Kazimierza Ostrowskiego (nr 32), Zofii Stryjeńskiej (nr 34), Stanisława Rzeckiego (nr 38), Tadeusza Gronowskiego (nr 40), a sgraffito na kamienicy nr 36 Mariana Malickiego.
Zniszczenia 1939–1945 W wyniku działań wojennych: bombardowań, ostrzału artyleryjskiego i walk w okresie Powstania Warszawskiego, Starówka została zniszczona w 90%. Zabudowa strony Dekerta poniosła najmniejsze straty z całego Starego Miasta, a mimo to większość kamienic frontowych została zniszczona do poziomu sklepień nad parterem, a trakty tylne całkowicie zburzone. Na całym Starym i Nowym Mieście stało tylko sześć domów nie spalonych, z czego w tzw. bloku muzealnym trzy – przy Rynku nr 34 i 36 oraz przy ul. Nowomiejskiej 10. Kamienice Pod Murzynkiem i Kleinpoldtowska miały ogniotrwałe stropy zbudowane tuż przed wybuchem wojny, podczas ich adaptacji na Muzeum Dawnej Warszawy. Dzięki temu ocalało w nich wiele oryginalnych fragmentów, m. in. siedemnastowieczne polichromie. W pozostałych kamienicach zachowały się jedynie portale, część gotyckich sklepień piwnic, parterowe sienie oraz mocno uszkodzone fasady.
Odbudowa 1947–1954 Pierwsze prace zabezpieczające rejon Starego Miasta Biuro Odbudowy Stolicy podjęło już w kwietniu 1945 r. Odtworzenie całego fragmentu miasta z zachowaniem historycznego układu przestrzennego i uwzględnieniem ocalałych fragmentów architektonicznych było przedsięwzięciem bez precedensu i na skalę dotychczas niespotykaną.
Restaurację i rekonstrukcję zespołu kamienic (ograniczonego północną pierzeją rynku, ulicami Nowomiejską i Krzywe Koło) zwanego później blokiem muzealnym, powierzono w 1947 r. wybitnemu architektowi i konserwatorowi, badaczowi dziejów kamienicy mieszczańskiej Stanisławowi Żarynowi. 22 lipca 1953 r. ukończono realizację pierwszego etapu odbudowy Starówki, w tym kamienic strony Dekerta. W końcu następnego roku oddano do użytku domy przy ul. Nowomiejskiej 4, 6, 8 – czyli budynki przeznaczone na Muzeum. Adaptacja siedemnastowiecznych kamieniczek na potrzeby Muzeum Historycznego m. st. Warszawy i stworzenie z połączonych podwórzy lapidarium (1964 r.) były wielkim osiągnięciem projektowym i konserwatorskim Stanisława Żaryna. Zostało to upamiętnione wmurowaniem tablicy poświęconej jego pamięci.
Odwiedź naszą stronę: www.muzeumwarszawy.pl
Minerals Planet - minerały, naturalne kamieni
Ulica PiwnaMuzeum Bazyliszka i innych potworów
Ulica FretaMuzeum Pamięci Powstania Warszawskiego
DaniłowiczowskaGaleria Pamiątek Turystycznych
GrójeckaPaństwowe Muzeum Etnograficzne
Ulica KredytowaIzba Pamięci przy Cmentarzu Powstańców Warsza
Ulica WolskaGaleria Pamiątek Turystycznych
Grójecka