Muzeum Wojska Polskiego

24/09/2021

Nasza wystawa nagrodzona w prestiżowym konkursie!

23 września w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie odbyła się uroczysta gala XV edycji konkursu „Mazowieckie Zdarzenia Muzealne – Wierzba”.

Miło nam poinformować, że wystawa "Czas Chwały. Bitwa Warszawska 1920 roku. 18. decydująca w dziejach świata" otrzymała III miejsce w kategorii „Najciekawsza wystawa”.

Nagrodę z rąk marszałka województwa mazowieckiego Adama Struzika odebrał dyrektor Muzeum Paweł Żurkowski oraz kurator wystawy Michał Pacut.

W konkursie mogły wziąć udział muzea, których siedziba znajduje się na terenie województwa mazowieckiego.

Konkurs „Mazowieckie Zdarzenia Muzealne – Wierzba” ma na celu pobudzenie pracy muzeów poprzez wyłonienie najlepszych placówek muzealnych i wyróżnienie oraz nagrodzenie najciekawszych zdarzeń przez nie opracowanych i realizowanych, promocję muzeów oraz Województwa Mazowieckiego.

W ramach XV edycji Konkursu „Mazowieckie Zdarzenia Muzealne – Wierzba” zgłoszonych zostało 130 zdarzeń muzealnych.

Fot. M. Skoczeń / MWP

24/09/2021

Spotkanie autorskie!

W bieżącym roku przypada 80. rocznica wprowadzenia pierwszej polskiej wojskowej odznaki spadochronowej – 20 czerwca 1941 r. Naczelny Wódz i Minister Spraw Wojskowych Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii gen. Władysław Sikorski zatwierdził znak spadochronowy.

We wrześniu obchodzimy również kolejną rocznicę udziału 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej w operacji „Market-Garden” w Holandii.

Na tą okoliczność Muzeum Wojska Polskiego ma przyjemność zaprosić na spotkanie autorskie z dr. Rafałem Niedzielą – autorem książki: „TOBIE OJCZYZNO. Znaki spadochronowe i szybowcowe w Polskich Siłach Zbrojnych (1941-1947)”.

Spotkanie odbędzie się 28 września br. o godz. 12.00.na terenie Muzeum Wojska Polskiego.

Wszystkich miłośników historii polskiego spadochroniarstwa wojskowego serdecznie zapraszamy!

Spotkanie autorskie!

W bieżącym roku przypada 80. rocznica wprowadzenia pierwszej polskiej wojskowej odznaki spadochronowej – 20 czerwca 1941 r. Naczelny Wódz i Minister Spraw Wojskowych Polskich Sił Zbrojnych w Wielkiej Brytanii gen. Władysław Sikorski zatwierdził znak spadochronowy.

We wrześniu obchodzimy również kolejną rocznicę udziału 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej w operacji „Market-Garden” w Holandii.

Na tą okoliczność Muzeum Wojska Polskiego ma przyjemność zaprosić na spotkanie autorskie z dr. Rafałem Niedzielą – autorem książki: „TOBIE OJCZYZNO. Znaki spadochronowe i szybowcowe w Polskich Siłach Zbrojnych (1941-1947)”.

Spotkanie odbędzie się 28 września br. o godz. 12.00.na terenie Muzeum Wojska Polskiego.

Wszystkich miłośników historii polskiego spadochroniarstwa wojskowego serdecznie zapraszamy!

23/09/2021

Szanowni Państwo,

Z przyczyn technicznych ekspozycja broni orientalnej będzie niedostępna dla Zwiedzających w dniach 23-26.09.2021 r., natomiast wystawa czasowa „Bronili Niepodległej” będzie niedostępna dla Zwiedzających w dniach
25-26.09.2021 r.

Za spowodowane utrudnienia przepraszamy!

Szanowni Państwo,

Z przyczyn technicznych ekspozycja broni orientalnej będzie niedostępna dla Zwiedzających w dniach 23-26.09.2021 r., natomiast wystawa czasowa „Bronili Niepodległej” będzie niedostępna dla Zwiedzających w dniach
25-26.09.2021 r.

Za spowodowane utrudnienia przepraszamy!

22/09/2021

Za nami XIV Katyński Marsz Cieni, będący hołdem dla blisko 22 tysięcy polskich obywateli zamordowanych przez Sowietów w 1940 r. w Katyniu i innych miejscach kaźni na Wschodzie. Wśród ofiar zbrodni znajdowało się ok. 15 tysięcy oficerów Wojska Polskiego i pracowników innych służb mundurowych. Po raz kolejny marsz przeszedł przez ulice Warszawy wyruszając spod naszego Muzeum. Zapraszamy do obejrzenia naszej fotorelacji.

Fot. M. Skoczeń / MWP

17/09/2021

Prezentacja książki "O niepodległość i granice Polski 1914-1921"

Prezentacja książki "O niepodległość i granice Polski 1914-1921"

W latach 2018-2021 obchodziliśmy w Polsce szereg bardzo ważnych rocznic historycznych takich jak: odzyskanie przez nasz kraj niepodległości, czy podpisanie traktatu ryskiego. Traktat ten stanowił zwieńczenie zwycięskiej wojny z Rosją bolszewicką i zapewnił odrodzonemu państwu pokojową egzystencję przez niemal 20 lat.

Z tej okazji Muzeum Wojska Polskiego, (które warto przypomnieć, w 2020 roku obchodziło setną rocznicę utworzenia), przygotowało unikatową publikację jaką jest niniejszy album pod tytułem: "O niepodległość i granice Polski 1914 – 1921."

Uwaga: Prosimy śledzić nas profil, niebawem poinformujemy o możliwościach kupna książki.

W latach 2018-2021 obchodziliśmy w Polsce szereg bardzo ważnych rocznic historycznych takich jak: odzyskanie przez nasz kraj niepodległości, czy podpisanie t...

16/09/2021

GROM CHALLENGE 2021

W sobotę 11 września 2021 r. w miejscowości Czerwony Bór odbyła się kolejna 9. edycja popularnej imprezy GROM CHALLENGE, która stanowi namiastkę selekcji do współczesnych sił specjalnych Wojska Polskiego. Jak co roku w tej imprezie uczestniczą miłośnicy polskich jednostek specjalnych Wojska Polskiego, a zwłaszcza jednostki specjalnej "GROM".

Muzeum Wojska Polskiego po raz kolejny zaprezentowało swoje stoisko promocyjno-wystawiennicze związane z chlubną historią prekursorów obecnej jednostki specjalnej "GROM" - legendarnych "Cichociemnych". Wśród prezentowanych eksponatów znalazło się między innymi przykładowe uzbrojenie używane przez "Cichociemnych": amerykański pistolet C**t M1911, kal. 11,43 mm, polski pistolet "Vis" wz. 1935, kal. 9 mm, amerykański pistolet maszynowy THOMPSON M1928A1, kal. 11,43 mm, amerykański rewolwer Smith&Wesson wz. 1905, kal. 0,38 cala (9 mm) oraz amerykański pistolet maszynowy UD-42 (United Defense), kal. 9 mm.

GROM Challenge - Siła i Honor Ośrodek Szkolenia Poligonowego GROM

Fot. A. Uriasz / MWP

16/09/2021

Święto Wojsk Lądowych na terenie Muzeum

10 września na terenie Cytadeli Warszawskiej – miejsca, które w latach 1997-2013 stanowiło siedzibę Dowództwa Wojsk Lądowych, na którym obecnie powstaje nowa siedziba Muzeum Wojska Polskiego – odbyły się uroczystości związane z Świętem Wojsk Lądowych.

Zgromadzeni przy obelisku upamiętniającym śp. gen. broni Tadeusza Buka kadra i pracownicy RON Inspektoratu Wojsk Lądowych oraz przedstawiciele Duszpasterstwa Wojskowego uczcili pamięć żołnierzy poległych na misjach poza granicami kraju.

Fot. A. Uriasz / MWP

10/09/2021

Pamiątki z Chicago przekazane do zbiorów MWP

W czwartek 9 września kolekcja Muzeum Wojska Polskiego powiększyła się o kolejne obiekty:

- Oryginał płatu sztandaru Stowarzyszenia Przyjaciół Ułanów Polskich im. gen. Tadeusza Kościuszki w Chicago, powołanej 21 marca 1903 roku.
- Oryginał statutu Stowarzyszenia Przyjaciół Ułanów Polskich im. gen. Tadeusza Kościuszki w Chicago (powołanej 21 marca 1903 roku) pt. "Konstytucya Towarzystwa Bratniej Pomocy Ułanów Polskich Tadeusza Kościuszki pod opieką św. Salomei w Kensington, Chicago."


Obiekty przekazał Edward Cyran, Prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Ułanów Polskich im. generała Tadeusza Kościuszki.

Fot. J. Kunicki / MWP

08/09/2021

Wizyta dyrektor Agencji Bezpieczeństwa Współpracy Obronnej w Muzeum Wojska Polskiego

W niedzielę 5 września gościliśmy w naszym Muzeum delegację pod przewodnictwem Pani Heidi Grant, dyrektor amerykańskiej Agencji Bezpieczeństwa Współpracy Obronnej (Defense Securitury Cooperation Agency – DSCA). Bogactwo naszych zbiorów, wprost związane z ciekawymi i dramatycznymi epizodami naszej historii zaprezentował amerykańskiej delegacji Tomasz Kozakiewicz, adiunkt muzealny Działu Wystaw. Zapraszamy do obejrzenia krótkiej fotorelacji !

Fot. A. Uriasz / MWP

02/09/2021

Nowości na wystawie i premiera odcinka "Z Arsenału Muzeum Wojska Polskiego"!

W roku 1621 pomiędzy 2-gim września, a 9-tym października na pograniczu polsko-mołdawskim rozegrała się jedna z najgłośniejszych batalii XVII wieku! Była to największa operacja obronna w dotychczasowej historii polsko-litewskiego państwa, w której siły Rzeczypospolitej starły się z potęgą osmańską.

Z okazji 400-lecia bitwy pod Chocimiem zapraszamy Państwa na ekspozycję naszego Muzeum wzbogaconą o nowe treści przypominające o tamtych wydarzeniach!

W bezpośrednim sąsiedztwie monumentalnego tryptyku Stanisława Kaczor-Batowskiego przedstawiającego chocimską batalię i zapierającą dech w piersiach szarżę husarską, będzie można zapoznać się szczegółowo z genezą konfliktu, przebiegiem samej bitwy oraz jej konsekwencjami dla naszej części Europy. Zapraszamy do prześledzenia szczegółów malowidła i jego historii dzięki prezentacji multimedialnej. Dowiedzą się z niej Państwo również, jak tematykę bitwy chocimskiej podejmowali inni artyści.

Obejrzeć będzie można także przykłady bogato zdobionej broni tureckiej, wydobytej z magazynów Naszego Muzeum m.in. kandżar – nóż bojowy i ceremonialny używany w imperium Osmańskim, który do dzisiaj jest oznaką wolnego mężczyzny na Półwyspie Arabskim, a odebranie komuś tej broni uchodzi za rodzaj kary.

A już teraz na kanale naszego Muzeum na YouTube: Zapraszamy na kolejny odcinek serii „Z Arsenału Muzeum Wojska Polskiego”! - https://youtu.be/1McHrikQ7Ws

Gościem specjalnym odcinka będzie kustosz zbiorów pan Łukasz Jędrzejczak, specjalista od epoki nowożytnej, w tym uzbrojenia z okresu renesansu. Wywiad z nim przeprowadzi naoczny uczestnik bitwy – królewicz Władysław Waza ;)

Do zobaczenia!

PS. Nie oglądaliście jeszcze naszych odcinków? Koniecznie zobaczcie je na kanale YouTube MWP:
Odcinek 1 - https://youtu.be/hd9U5f4WCPE
Odcinek 2 - https://youtu.be/dgddDnzFfzw
Odcinek 3 - https://www.youtube.com/watch?v=kFbJ7QOySEM

01/09/2021

To było zaledwie 82 lata temu...

1 września 1939 - agresja Niemiec na Polskę. Początek II wojny światowej.

O godz. 4.45 niemieckie siły zbrojne bez wypowiedzenia wojny przekroczyły północne, zachodnie i południowe granice Polski. Tuż przed rozpoczęciem ataku lądowego pierwsze niemieckie bomby spadły na miasto Wieluń, położone 30 km od granicy polsko niemieckiej. W mieście nie było żadnych oddziałów ani instytucji wojskowych. W wyniku terrorystycznego bombardowania otwartego miasta zniszczeniu uległo 75% budynków i zginęło bądź odniosło rany co najmniej 1000 osób.

Jednak symbolicznie, za początek agresji Niemiec uznaje się atak na polską składnicę tranzytową na Westerplatte, na terenie Wolnego Miasta Gdańska. Niemiecki pancernik szkolny Schleswig-Holstein, kilka dni wcześniej, wpłynął do gdańskiego portu z kurtuazyjną wizytą, rozpoczął ostrzał polskiej placówki. Atakująca Polskę armia niemiecka miała dwukrotną przewagę w żołnierzach nad Wojskiem Polskim. Przewaga w artylerii wynosiła 3,2:1; w czołgach i samolotach 5:1. Wermacht do ataku na Polskę skierował wszystkie posiadane dywizje pancerne, lekkie i zmotoryzowane. Niemcy po raz pierwszy zastosowali na szeroką skalę taktykę wojny błyskawicznej – Blitzkriegu. Na głównych kierunkach uderzenia zmasowali oddziały pancerne, które wsparto silnym lotnictwem szturmowym. Niemiecki plan wojny o kryptonimie „Fall Weiss” zakładał koncentryczny atak z trzech stron: z Dolnego Śląska, Pomorza Zachodniego i Prus Wschodnich w kierunku stolicy Polski, Warszawy. Nieprzyjaciel planował szybkie zniszczenie jednostek polskich na zachód od Wisły.

Polski plan obrony, tzw. „Plan Zachód”, zakładał stoczenie bitew w pobliży granic, w celu rozpoznania głównych kierunków ataku Niemców, a następnie wycofanie na linię rzek: Narwi, Wisły i Sanu, aby bronić się w oczekiwaniu na spodziewaną ofensywę sojuszników na froncie zachodnim: Francji i Wielkiej Brytanii. Według wcześniejszych ustaleń, miała ona nastąpić dwa tygodnie po agresji niemieckiej na Polskę. W razie przełamania przez Niemców głównej linii obrony, polskie oddziały miały wycofywać się na południowy-wschód, w pobliże granic Polski z Węgrami i Rumunią. Polskie plany załamały się, gdy zgromadzona w Abbeville brytyjsko-francuska

Najwyższa Rada Wojenna, mimo wypowiedzenia wojny Niemcom w dniu 3 września przez oba sojusznicze rządy, podjęła decyzję o rezygnacji z działań ofensywnych na froncie zachodnim. Znając ustalenia z Abbeville i działając zgodnie z zawartym 23 sierpnia układem Ribbentrop-Mołotow Stalin uderzył na Polskę 17 września. Wojsko Polskie walczyło z przeważającymi siłami niemieckiego Wehrmachtu i radzieckiej Armii Czerwonej do początków października 1939 r. Mimo zajęcia kraju przez okupantów, władze polskie nigdy nie podpisały formalnej kapitulacji.

To było zaledwie 82 lata temu...

1 września 1939 - agresja Niemiec na Polskę. Początek II wojny światowej.

O godz. 4.45 niemieckie siły zbrojne bez wypowiedzenia wojny przekroczyły północne, zachodnie i południowe granice Polski. Tuż przed rozpoczęciem ataku lądowego pierwsze niemieckie bomby spadły na miasto Wieluń, położone 30 km od granicy polsko niemieckiej. W mieście nie było żadnych oddziałów ani instytucji wojskowych. W wyniku terrorystycznego bombardowania otwartego miasta zniszczeniu uległo 75% budynków i zginęło bądź odniosło rany co najmniej 1000 osób.

Jednak symbolicznie, za początek agresji Niemiec uznaje się atak na polską składnicę tranzytową na Westerplatte, na terenie Wolnego Miasta Gdańska. Niemiecki pancernik szkolny Schleswig-Holstein, kilka dni wcześniej, wpłynął do gdańskiego portu z kurtuazyjną wizytą, rozpoczął ostrzał polskiej placówki. Atakująca Polskę armia niemiecka miała dwukrotną przewagę w żołnierzach nad Wojskiem Polskim. Przewaga w artylerii wynosiła 3,2:1; w czołgach i samolotach 5:1. Wermacht do ataku na Polskę skierował wszystkie posiadane dywizje pancerne, lekkie i zmotoryzowane. Niemcy po raz pierwszy zastosowali na szeroką skalę taktykę wojny błyskawicznej – Blitzkriegu. Na głównych kierunkach uderzenia zmasowali oddziały pancerne, które wsparto silnym lotnictwem szturmowym. Niemiecki plan wojny o kryptonimie „Fall Weiss” zakładał koncentryczny atak z trzech stron: z Dolnego Śląska, Pomorza Zachodniego i Prus Wschodnich w kierunku stolicy Polski, Warszawy. Nieprzyjaciel planował szybkie zniszczenie jednostek polskich na zachód od Wisły.

Polski plan obrony, tzw. „Plan Zachód”, zakładał stoczenie bitew w pobliży granic, w celu rozpoznania głównych kierunków ataku Niemców, a następnie wycofanie na linię rzek: Narwi, Wisły i Sanu, aby bronić się w oczekiwaniu na spodziewaną ofensywę sojuszników na froncie zachodnim: Francji i Wielkiej Brytanii. Według wcześniejszych ustaleń, miała ona nastąpić dwa tygodnie po agresji niemieckiej na Polskę. W razie przełamania przez Niemców głównej linii obrony, polskie oddziały miały wycofywać się na południowy-wschód, w pobliże granic Polski z Węgrami i Rumunią. Polskie plany załamały się, gdy zgromadzona w Abbeville brytyjsko-francuska

Najwyższa Rada Wojenna, mimo wypowiedzenia wojny Niemcom w dniu 3 września przez oba sojusznicze rządy, podjęła decyzję o rezygnacji z działań ofensywnych na froncie zachodnim. Znając ustalenia z Abbeville i działając zgodnie z zawartym 23 sierpnia układem Ribbentrop-Mołotow Stalin uderzył na Polskę 17 września. Wojsko Polskie walczyło z przeważającymi siłami niemieckiego Wehrmachtu i radzieckiej Armii Czerwonej do początków października 1939 r. Mimo zajęcia kraju przez okupantów, władze polskie nigdy nie podpisały formalnej kapitulacji.

31/08/2021

31 sierpnia 1920 - Bój pod Komarowem.

Niewypowiedziana wojna polsko bolszewicka toczyła się od stycznia 1919 r. W jej toku w maju 1920 r. wojska polskie zajęły Kijów. W końcu maja Rosjanie ściągnęli na front z Kaukazu bolszewicką 1. Armię Konną Siemiona Budionnego. Liczyła ona ok. 20 tysięcy szabel. W początku czerwca udało się jej przełamać front, a Polacy zostali zmuszeni do odwrotu z Ukrainy. Brak dostatecznych sił uniemożliwiał pobicie Armii Konnej.

Sowiecka kawaleria w sierpniu 1920 r. próbowała zdobyć Lwów. Działała wtedy wbrew rozkazom dowództwa Armii Czerwonej, które nakazywał marsz i atak przez Lublin na Warszawę. Dopiero po odparciu wojsk sowieckich spod stolicy Polski Budionny, ponaglany dyrektywami dowództwa, skierował się spod Lwowa na północny zachód. Udało mu się sforsować Bug i podejść pod Zamość, broniony przez oddziały polskie i ukraińskie.

Polskie dowództwo chciało osaczyć i zniszczyć przeciwnika na wschód od miasta. Pod Komarowem 1. Dywizja Jazdy płk. Juliusza Rómmla, licząca jedynie 1500 szabel, uderzyła na prawie trzykrotnie liczniejszego nieprzyjaciela. Celem Polaków było odcięcie sił sowieckich atakujących Zamość. Walkę rozpoczęły oddziały polskiej 7. Brygady Jazdy, która o świcie zaatakowała nieprzyjaciela. Stopniowo do starcia włączały się kolejne polskie pułki z 1. Dywizji Jazdy. Przez cały dzień trwały ciężkie zmagania, które zakończyły się polskim zwycięstwem. O sukcesie Polaków ostatecznie zadecydowała szarża oddziału rtm. Kornela Krzeczunowicza z 8. Pułku Ułanów.

Ogółem za cenę 300 poległych i rannych wojska polskie pobiły Konarmię i zmusiły ją do wycofania się na wschód. Armia Siemiona Budionnego w walkach z Polakami straciła 2/3 swego stanu osobowego. Bój pod Komarowem uważa się za największą i zarazem ostatnią bitwę kawaleryjską XX w.

Obraz, "Bitwa pod Komarowem", Jerzy Kossak (1934 r.). / zbiory MWP

31 sierpnia 1920 - Bój pod Komarowem.

Niewypowiedziana wojna polsko bolszewicka toczyła się od stycznia 1919 r. W jej toku w maju 1920 r. wojska polskie zajęły Kijów. W końcu maja Rosjanie ściągnęli na front z Kaukazu bolszewicką 1. Armię Konną Siemiona Budionnego. Liczyła ona ok. 20 tysięcy szabel. W początku czerwca udało się jej przełamać front, a Polacy zostali zmuszeni do odwrotu z Ukrainy. Brak dostatecznych sił uniemożliwiał pobicie Armii Konnej.

Sowiecka kawaleria w sierpniu 1920 r. próbowała zdobyć Lwów. Działała wtedy wbrew rozkazom dowództwa Armii Czerwonej, które nakazywał marsz i atak przez Lublin na Warszawę. Dopiero po odparciu wojsk sowieckich spod stolicy Polski Budionny, ponaglany dyrektywami dowództwa, skierował się spod Lwowa na północny zachód. Udało mu się sforsować Bug i podejść pod Zamość, broniony przez oddziały polskie i ukraińskie.

Polskie dowództwo chciało osaczyć i zniszczyć przeciwnika na wschód od miasta. Pod Komarowem 1. Dywizja Jazdy płk. Juliusza Rómmla, licząca jedynie 1500 szabel, uderzyła na prawie trzykrotnie liczniejszego nieprzyjaciela. Celem Polaków było odcięcie sił sowieckich atakujących Zamość. Walkę rozpoczęły oddziały polskiej 7. Brygady Jazdy, która o świcie zaatakowała nieprzyjaciela. Stopniowo do starcia włączały się kolejne polskie pułki z 1. Dywizji Jazdy. Przez cały dzień trwały ciężkie zmagania, które zakończyły się polskim zwycięstwem. O sukcesie Polaków ostatecznie zadecydowała szarża oddziału rtm. Kornela Krzeczunowicza z 8. Pułku Ułanów.

Ogółem za cenę 300 poległych i rannych wojska polskie pobiły Konarmię i zmusiły ją do wycofania się na wschód. Armia Siemiona Budionnego w walkach z Polakami straciła 2/3 swego stanu osobowego. Bój pod Komarowem uważa się za największą i zarazem ostatnią bitwę kawaleryjską XX w.

Obraz, "Bitwa pod Komarowem", Jerzy Kossak (1934 r.). / zbiory MWP